برخی پیکاپها برای یدککشی ساخته میشوند، برخی برای حمل بار، اما این پیکاپ فولسایز خاص با هدفی کاملا متفاوت شکل گرفت. تیم عملکرد دوج تصمیم گرفت ببیند یک خودروی تولید انبوه تا چه حد میتواند افراطی و خارج از عرف باشد.
نتیجه، پیکاپی بود که به پیشرانه وایپر ده سیلندر مجهز شد که حتی در زمان خود نیز غیرمنطقی به نظر میرسید. رم SRT-10 نزدیک به ۲۰ سال بعد، همچنان یکی از دیوانهوارترین پیکاپهای فروختهشده در ایالات متحده محسوب میشود.
این خودرو هرگز برای منطقی بودن، چندمنظوره بودن یا حتی مصرف سوخت قابل قبول طراحی نشد. هدف اصلی، سرعت بود؛ سرعتی حیرتآور که در عمل نیز محقق شد. در نخستین سال حضور در بازار، این خودرو عنوان سریعترین پیکاپ تولیدی جهان را به دست آورد و این رکورد را برای سالها حفظ کرد. امروزه، در دورانی که رقابت قدرت موتور دوباره اوج گرفته و الکتریکیسازی مسیر تازهای برای پیکاپها گشوده است، رم SRT-10 بیش از پیش متمایز به نظر میرسد.
این پیکاپ یادگار زمانی است که بخشهای عملکردی خودروسازان آزادی عمل زیادی داشتند و محصولاتی میساختند که در حالت عادی نباید وجود میداشتند، اما ساخته شدند و اکنون به عنوان نماد جسارت مهندسی از آنها یاد میشود.
این پیکاپ خیابانی مجهز به پیشرانه وایپر با جعبهدنده دستی ۶ سرعته است و میتواند در کمتر از ۵ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۹۷ کیلومتر بر ساعت برسد. هویت رم SRT-10 از پیشرانه آن آغاز میشود. یک موتور ۸.۳ لیتری وایپر ده سیلندر تنفس طبیعی روی آن نصب شده بود که ۵۰۰ اسببخار قدرت و ۷۱۲ نیوتنمتر گشتاور تولید میکرد. این اعداد برای اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی مرزی از اغراق بودند و حتی امروز نیز تحسینبرانگیز محسوب میشوند.
پیکاپ رم SRT-10 شگفتانگیزترین بخش ماجرا این بود که نسخه کابین معمولی به یک جعبهدنده دستی ۶ سرعته ترمک مجهز شد که مستقیما از وایپر گرفته شده بود. وجود یک گیربکس دستی در پیکاپی با وزن حدود ۲۲۶۸ کیلوگرم و چنین سطحی از قدرت، بیشتر شبیه افسانه به نظر میرسد، اما کاملا واقعی بود. دوج قصد داشت خریداران، دیانای خالص وایپر را در قالب یک پیکاپ دو در تجربه کنند. نتیجه، شتاب صفر تا ۹۷ کیلومتر بر ساعت در حدود ۴.۹ ثانیه و حداکثر سرعت ۲۴۸ کیلومتر بر ساعت بود؛ اعدادی که تایید رسمی گینس را به عنوان سریعترین پیکاپ تولیدی جهان برای این خودرو به همراه آورد.
بخشی از جذابیت رم SRT-10 در این بود که سرعت خود را پنهان میکرد. ظاهر آن همچنان شبیه یک رم معمولی بود، اما پشت فرمان تجربه کاملا متفاوتی را رقم میزد. موتور ده سیلندر به شکلی زنده میشد که هیچ پیشرانه پیکاپ متعارفی قادر به ارائه آن نبود. قدرت در مسیر مستقیم یک موضوع است، اما کنترل پیکاپی با این وزن و فاصله محوری کوتاه در سرعتهای بالا، چالشی کاملا متفاوت محسوب میشود. رم SRT-10 هرگز یک خودروی پیستمحور نبود، اما دوج توجه ویژهای به شاسی آن داشت.
رم SRT-10 در یکی از جذابترین دورههای تاریخ خودروهای عملکردی آمریکا معرفی شد. اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی پر بود از پروژههای افراطی مانند Ford Lightning، Chevy SSR، Hummer H1 Alpha، کانسپت Tomahawk با موتور وایپر و حتی پروژههای تیونینگ چهار توربوشارژ. با این حال، رم SRT-10 تنها مدلی بود که ماندگار شد؛ تنها پیکاپی با موتور یک سوپراسپرت، تنها گزینه با جعبهدنده دستی و تنها خودرویی که رکورد جهانی آن توسط گینس به طور رسمی ثبت شد.
